Gönlümüzün baharı, ömrümüzün baharı falan filan olur da ruhumuzun baharı olamaz mı? Benim var. Bugün kırlara çıktım. Gelmiş yine…
İzole günlerimin bugüncüğünü de evde geçirseydim haberim olmayacaktı belki, takvimden sebep bugünün ilk günü olduğunu biliyor olsam da içimdeki varlığı bilgi boyutundan hissediş boyutuna geçmeyecekti de. Gözlerimle göreyim, ellerimle dokunayım, ta ruhumda hissedeyim istedim.
Aman Allahım! Yılda bir ay ancak tanığı olabildiğim renk cümbüşlü bahar gelmiş sonunda…
Bahar üç aydan ibaret ama en güzel, en coşkulu hali Mayısta…
Ve ben hep ve daima Mayısı dört gözle bekliyorum. Kızımın doğduğu ay da aynı zamanda… O da katmerliyor sevgisini ve Mayısı beklemek benim için heyeceanlı, özlemli bir hal alıyor. Sanki uzaklardan çok sevilen bir dost geliyormuş gibi… “hadi” dedik kocacıkla… “Mayısı kırlarda karşılayalım!”
Hem de Mayıs çiçeklerinin aşkın ve coşkun olduğu yerde…
Sonrası… büyüsü asla bozulmayan muhteşem anın içindeyiz.
Dilimde “hoş geldiniz”ler… “iyi ki geldiniz”ler… ne güzel geldiniz”ler… Kırlardayken ben, ben değilim artık! 🙂
Onlar da duyduklarından musmutlular belli ki… Daha bir ışıl ışıl, daha bir pırıl pırıl yüzleri… Evdeki izole günlerime bir buketcik nasıl iyi gelecek. İzin alıp demetimi deriyorum kah koklayarak, kah severek…
Orada olmak, onlarla olmak çok, pek çok şükürlük…
Gözümün gördüğü her yer hayat! Dikkat kesilince her şeyde hayati bir titreşim. Ve her titreşim kendine özel… kendince güzel.
Bu güzellikten nasiplenmek gerek. Kendini en pozitif, en sevecen halinle aralarına kat. En etkin, en baskın haliyle gelsin ruhunun baharı…
Ah keşke buralara havada uçuşan kokuları, sesleri ve en önemlisi de fotoğrafların ardındaki büyülü gerçekliği de ekleyebilsem…
Şunu da not düşeyim; ağaçlar, çiçekler, kuşlar, dağ, tepe, deniz, gökyüzü, bulutlar… hepsi nasıl da ümitvar… Biz neden olmayalım ki!
ruşyena 
Kır çiçekleri…
Çok güzel resimler. Ben böyle kendi halinde büyüyen doğal doğayı çok severim.
Teşekkürler…
Nasıl iyi geldi bu fotoğraflar, baktım sevdim, hayali olarak koştum, papatyaların arasına attım kendimi.. Sen demek kırlar demek zaten benim için.. Burada da kır çiçekleri toplarken hemen seni de oturtuyorum yanıma hayali olarak, konuşup birlikte seviyoruz çiçekleri 🙂
Biran önce ben de kavuşmak istiyorum kırlara, kır çiçeklerine..
Ah o gelincik ile papatya yan yana nasıl havalı oluyor değil mi 🙂 Sana nefes olsun o yanında getirdiğin demet..
Ruşencimm o karelere içim gitti nasıl orada olmak istedim anlatamam, çiçekler, gökyüzü o uzaktan görünen deniz.. nasıl özledim gerçekten anlatamam, harika kareler…
fotoların hepsi birbirinden güzel. Buket çok hoşmuş.
bu ara şehre mahkum bana çok iyi geldi. tek üzüldüğüm şey yılın en güzel zamanı evdeyiz. haşa isyan değil, hak etmişizdir. ama bu fotoğraflar, özlem gidermece oldu. senin adına sevindim. sevgiler